Tarihe Yön Vermiş Amerikan Askerlerinin Taşıdığı 11 Sıra Dışı Obje
Hiç bir askerin yanında ne gibi eşyalar taşıyabileceğini düşündünüz mü? Hadi gelin birlikte Amerikan askerlerinin askerde yanlarında bulundurdukları eşyalara bakalım!
1. İç savaş döneminde hizmet veren askerlerin çoğunluğu tek mermili, namludan yüklemeli ve tüfekli piyade tüfekleri taşıyordu.
Bu tüfeklerin en yaygın olanı, ABD Ordusu'nun savaş süresinde kullandığı standart piyade silahı olan Model 1861 tüfekli piyade tüfeğiydi. Bu silah ilk olarak Massachusetts'teki Springfield Armory tarafından üretildiği için genellikle Springfield Model 1861 tüfekli piyade tüfeği olarak biliniyor. Savaşın getirdiği talep üzerine, hükümet bu tüfeklerin üretimi için birçok özel silah üreticisiyle de anlaşma yapmıştı.
2. Süngü, yakın dövüşlerde kullanılmak üzere namlunun ucuna takılan bir metal mızraktır.
Genellikle bir silah olarak kullanılmadığı için savaş kayıplarının yüzde birinden daha azından sorumluydu. Askerler için bir kamp aracı olarak çok daha kullanışlıydı. Kazma işlemlerinde kullanılabileceği gibi, bir tencereyi ateşin üzerinde tutmak ve çeşitli diğer amaçlar için de kullanılabiliyordu.
3. Bir askerin belinde taşıdığı eşyalar arasında kartuş kutusu ve kep kutusu bulunurdu
Kartuş kutusu, 40 adet kartuşu içerisinde barındırırdı ve bu kartuşların yerlerinde kalabilmesi için metal bir iç astarları olurdu. Askerler genellikle ekstra 20 ile 40 kartuşu haversack adı verilen çantalarında taşırlardı. Kartuş kutusu, üzerinde birlik kutularını temsil eden 'US' veya konfederasyon kutularını temsil eden 'CS' harflerinin bulunduğu bir metal plaka olurdu.
Kep kutusu ise, askerlerin pirinçten yapılmış küçük perküsyon kapaklarını sakladığı daha küçük bir deri kaptı. Bu kapaklar, tüfek ya da çekiç tarafından vurulduğunda, kartuştaki barutu ateşleyerek silahın ateş almasını sağlardı.
4. İç Savaş döneminin tipik askeri üniforması, yün malzemeden üretilmişti. İlk bakışta yaz aylarında giymek için sıcak gibi görünen yün, aslında nem çekme özelliği sayesinde vücut ısısını dengeler ve serin tutardı.
Ayrıca suya karşı dirençli olması ve diğer kumaşlara göre daha dayanıklı olması da yünün tercih edilmesindeki başlıca etkenlerdendi. Askerlerin pantolonları genellikle askılarla sabitlenirken, üzerlerine genellikle pamuklu ya da flanel bir gömleğin üzerine dört düğmeli çuval tarzı geniş bir ceket giyerlerdi. Birlik askerlerinin tercihi genellikle koyu mavi üniforma olurken, konfederasyon askerleri genellikle gri ya da fındık kabuğu renkte üniforma giyerdi. Ancak, üniformaların çoğunlukla kendi eyaletlerinden temin edilmesi nedeniyle, konfederasyon askerlerinin üniforma çeşitliliği, kuzeyli birlik askerlerine kıyasla daha fazlaydı.
5. Birlik askerleri genellikle kepi adı verilen, yuvarlak, düz bir üst kısmı ve deri bir siperliği olan bir kumaş şapka giyerlerdi.
Bazı konfederasyon askerleri de kepiye sahipti ancak onların daha fazla çeşit şapkaları vardı.
6. Her iki ordu içerisinde çok çeşitli ayakkabılar bulunmaktaydı, fakat birçok asker ve subayın tercihi genellikle sağ ya da sol ayağa uyan, tamamen deriden üretilmiş ve düz kesimli olan "brogans" isimli ayakkabılardı.
Bu ayakkabılar, yoğun kullanım sonucunda genellikle bir ayağa daha çok uyum sağlardı. Bazı askerler, özellikle de güneyli olanlar, ayakkabılarının yıpranması, rahatsız etmesi ya da bulunmaması gibi durumlarda çıplak ayakla dolaşırdı.
7. Bir askerin su kabı, genellikle hareket halindeyken veya çatışma esnasında su ihtiyacını karşılayan tek kaynağı olurdu.
Bu metal kap, genellikle 2,5 ila 3 litre su alabiliyordu. Suyun sıcaklığını daha uzun süre korumak için genellikle kumaşla kaplanırdı. Ayrıca, taşımayı kolaylaştırmak için deri veya kumaştan bir kayışı da bulunurdu.
8. Askerlerin sırt çantaları genellikle kumaştan yapılırdı ancak bazen sert deri malzemeler de kullanılırdı.
Çantalar, askerin barınma ihtiyaçlarına yönelik eşyaları içeriyorlardı. Bunlar arasında yün bir battaniye, fazladan giysiler ve kauçukla kaplı bir yer örtüsü bulunuyordu.
Bazı askerler, özellikle güneyli askerler, sırt çantası yerine eşyalarını bir battaniyeye sarıp bu ruloyu omuzlarına ve vücutlarına asmayı tercih ederlerdi.
9. Heybe askerlerin kişisel eşyalarını, yemek yeme gereçlerini, krakerlerini ve kahve gibi üç günlük yiyeceklerini taşıyan tek askılı, kanvas veya kumaştan yapılmış çok amaçlı bir çantaydı.
Birçok birlik askerinin heybesi su geçirmezlik sağlayan bir lastik kaplamaya sahipti. Konfederasyon askerlerinin heybeleri ise genellikle pamuktan üretilirdi.
10. Fotoğraflar, bir askerin en değerli hatıraları arasında yer alıyordu.
Bir yürüyüş öncesinde neyi yanına alıp neyi bırakacağına karar verirken, bir asker her zaman fotoğraflarını yanında bulundururdu. Eski bir gazi olan John D. Billings, Hardtack and Coffee adlı anı kitabında, 'Asker, küçük fotoğraf koleksiyonunu belki kauçuk veya deriye sarar ve iç cebine koyar...' diye yazmıştı.'
11. Bir asker, tüm kişisel eşyalarını taşımak zorundaydı. Bu yüzden eşya sayısı genellikle oldukça sınırlı olurdu ancak çeşitli şeyler içerebilirdi.
Bunlar arasında mektup kağıdı ve kalem, bir İncil, bir günlük, evden gelen mektuplar, oyun kartları, mızıka, tıraş makinası, cep aynası, diş fırçası, dikiş seti, kibrit, sabun, tarak, gazete ve diğer eşyalar bulunabiliyordu.
Bu içeriklerimiz de ilginizi çekebilir:
Erkekler Tarafından Söylendiğinde Kadınları Çileden Çıkaran 15 Söz
İzleyenler Anime Olduğunu Sansa da Aslında Animasyon Olan 21 Yapım
Yorum Yazın